بررسی مشکلات آموزش بالینی در بخش اطفال از دیدگاه دانشجویان و دانش آموختگان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

مقدمه: آموزش بالینی یکی از ارکان اساسی در برنامه آموزش پرستاری است و اگر این آموزش نتواند مهارت لازم را برای ارایه خدمات بهداشتی درمانی در دانشجویان فراهم کند از وظیفه اصلی خود کوتاهی کرده است. دانشجویان پرستاری با مشکلات عدیده ای در حیطه آموزش بالینی در بخش اطفال روبه رو هستند. لذا این مطالعه به منظور بررسی مشکلات آموزش بالینی در بخش اطفال انجام شد. روش: روش این مطالعه توصیفی- مقطعی با نمونه گیری سرشماری که شامل دانشجویان سال چهارم مقطع کارشناسی پیوسته رشته پرستاری و دانشجویان فارغ التحصیل از دانشکده پرستاری و مامایی بوشهر مشغول به طرح در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال 92-1391 بودند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر دو بخش بود: 1- مشخصات دموگرافیک 2- پرسشنامه مشکلات آموزش بالینی در بخش اطفال. روایی و پایایی پرسشنامه ها مورد سنجش قرار گرفت و بعد از آن جهت تکمیل شدن در اختیار نمونه های پژوهش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار آماری spss v.18 و با استفاده از آمار توصیفی (جداول توزیع فراوانی) انجام شد. یافته ها: مهم ترین مشکلات آموزش بالینی در بخش اطفال از دیدگاه دانشجویان عبارت بود از کمبود امکانات رفاهی، عدم دسترسی به اینترنت و سایت های علمی، کمبود مجلات معتبر علمی در حیطه اطفال در کتابخانه بیمارستان محل کارورزی، مناسب نبودن محل کتابخانه بیمارستان برای مطالعه، عدم ارزشیابی مربیان از فعالیت های دانشجویان براساس اهداف کارورزی، غیرشفاف بیان شدن اهداف کارورزی و طرح درس بالینی توسط مربیان و ناتوانی مربیان در اداره و مدیریت کارورزی. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود که مسؤولین مربوطه و برنامه ریزان آموزش پرستاری با استفاده از نتایج پژوهش با شناسایی موانع پیش روی آموزش بالینی بخش اطفال دانشجویان و مربیان در جهت بهبود انگیزه و یادگیری دانشجویان گام بردارند.